Bóg przychodzi do stajenki naszych trudów małych i dużych. Wszechmocny Bóg staje się nieboraczkiem, żeby dać mi siłę do prawdziwego życia. Pozwól Mu ogarnąć twój ból i tęsknotę. Uwierz, że tylko On ma moc przemienić ruinę w dom na Skale. Świętuj narodzenie Jezusa, który ma i chce mieć znaczenie w Twoim życiu. Łaski wiary, nadziei i miłości oraz wszelkiego błogosławieństwa i pocieszenia w tym szczególnym czasie dla każdego z was. ❤️

Praca na smyczy

ze smyczą na szyi

Praca popędzana pejczem

Szybciej, krócej, więcej

Więcej usłysz, szybciej zanotuj, palce błądzą po klawiaturze w pląsie paralityka

Przez kable i słuchawki sączy się jad, krzyk, zniecierpliwienie, ktoś jest miły, a ktoś wcale. Stoją w kolejce po drugiej stronie kabla, po drugiej stronie horyzontu, stoją i żądają, pociągają za lejce uciekających minut

Przychodzisz rano, zakładasz kroplówkę i pozwalasz się zatruć za 30 srebrników na miesiąc

Krzywo patrzą kiedy idziesz za potrzebą, krzywo kiedy po coś do picia

jesteś przecież korpo-własnością przez 8 godzin

Wychodzisz wieczorem odurzona zgiełkiem i nie znajdujesz miejsca żeby zatrzymać na chwilę wzrok- po obu stronach przystanku ryczą silniki samochodów, wysokie biurowce zasłaniają horyzont, a zastygła w uśmiechu twarz farmaceutki straszy z reklamy.

Wokół szare twarze takich jak ty

Kulę się w sobie

Przytulam się do myśli o domu DOMU domeczku

… i wśród zawirowań, w Bogu i tylko w Nim masz wewnętrzna siłę i pokój i radość, mimo że- wydawałoby się- świat się sypie. A to tylko podmuch Ducha Świętego rozsypuje domek z kart. Serce w strzępach, więc skąd ta radość , skąd ta siła, skąd ta nadzieja? Odczuwam swój czas zawirowań i cierpienia jako czas przyspieszonego dojrzewania i wzrostu miłości. Suche liście moich iluzji na temat Boga, świata, ludzi, relacji opadają jak łuski z oczu. To, że człowiekowi odnawia się ciało co 28 dni, to mało, to dopiero wyczyn gdy oczy zaczynają widzieć (przy tylu dioptriach co wcześniej ? ) , a uszy zaczynają słyszeć. Nie o to mi chodzi, że kocham cierpienie i szukam go wokół. Ale kiedy już jest – przylegam do Boga i Maryi, jak Mąż boleści oswojony z cierpieniem. Zadziwia mnie to, jak Bóg podtrzymuje realnie przy życiu.

Życzę każdemu takiego zwrotu akcji, który po raz może tysięczny zwróci nasze serce ku Jezusowi i zakrzykniemy O Jezu! Jakbyśmy ujrzeli Go po raz pierwszy, jakby wszystko nabrało nagle sensu i światła, jakby On nagle miał dla nas REALNE znaczenie. Nie jakiś odległy, niby zmartwychwstały, ale co to dla mnie znaczy!? Tylko taki mój , bo jestem Jego. I taki tylko Twój, bo Jego jesteś. ?